شستشوی چند مرحله ای و نقش آن در مصرف کاهش آن( بخش دوم)

ابکشی چند مرحله ای یکی از بنیادی ترین روش های مدیریت مصرف اب در خطوط ابکاری است.
اساس این سیستم بر این است که الودگی سطح قطعه به جای اینکه در یک مرحله رقیق شود ، طی چند مرحله متوالی با غلظت رو به کاهش شسته شود. در این روش هر چه تعداد مراحل بیشتر باشد، نیاز به اب تازه کمتر میشود و در نهایت غلظت الاینده ها در وان اخر به حد قابل قبول می رسد.
مطابق تحقیقات و استاندارد ها وقتی شستشو از حالت تک مرحله ای به دومرحله ای تبدیل میشود، مصرف اب تا ده ها برابر کاهش پیدا میکند. برای مثال اگر در سیستم تک مرحله ای نیاز به 999 واحد اب باشد، در سیستم دو مرحله ای مجموعا به حدود 62 واحد و در سیستم سه مرحله ای به حدود 27 واحد نیاز خواهد بود. این اختلاف بزرگ اهمیت تعداد مراحل را نشان می دهد.
در این فرایند شاخص Drag Out نقش اساسی دارد. هر چه حجم محلول حمل شده روی قطعه بیشتر باشد، مقدار الودگی وارد وان بیشتر است و به همان نسبت میزان اب مورد نیاز افزایش می باید. از همین رو طراحی جیگ ، زمان چکه گذاری، سرعت خروج قطعات و استفاده از صفحات شیب دار اهمیت زیادی دارد.
یکی دیگر از عوامل تاثیر گذار، حد مجاز غلظت آلاینده هاست. در کشور های اروپایی برای نیکل ،مس و روی حد مجاز 1 PPM و برای کروم 0.1 PPM تعیین شده است . بنابراین سیستم شستشو باید بتواند الودگی را تا این حد کاهش دهد.
افزایش مراحل آبکشی علاوه بر کاهش مصرف اب باعث کاهش پساب کاهش هزینه های تصفیه افزایش طول عمر محلول های اصلی وبالا رفتن کیفیت نهایی می شود.
نتیجه اینکه شسنشوی چند مرحله ای یکی از ضروری ترین بزارهای مدیریت اب و الودگی در صنایع ابکاری است و پیاده سازی ان هم اقتصادی و هم زیست محیطی است.