سیستم های گرمایشی و سرمایشی

سیستم های گرمایشی و سرمایشی در خطوط ابکاری از مهم ترین بخش های کنترل فرایند هستند و نقش تعیین کننده ای در کیفیت سرعت و راندمان پوشش دارند. دما در تمام مراحل ابکاری از چربی گیری تا ابکاری نهایی باید در محدوده مشخصی حفظ شود تا خواص متالوژیکی پوشش بهینه باقی بماند. افزایش یا کاهش بیش از حد دما می تواند منجر به تجزیه مواد افزودنی تغییر خواص پوشش و کاهش راندمان شود.
انتقال حرارت در وان های ابکاری از طریق سه روش هدایت جابجایی و تابش صورت می گیرد. انتخاب جنس مناسب وان ( مثل pp یا pvc) برای کاهش اتلاف حرارت اهمیت دارد . همچنین سطح تماس موثر گرم کن با محلول و دانسیته توان سطحی ار عوامل کلیدی در طراحی سیستم گرمایش محسوب می شوند.
روش های اصلی گرمایش شامل گرم کن های برقی غوطه ور و مبدل های حرارتی است. هیترهای برقی ساده کار امد و قابل کنترل با ترموستات هستند و باید همیشه زیر سطح محلول نصب شوند. مبدل های حرارتی نیز در دو نوع داخلی(کویل) و خارجی مورد استفاده قرار میگیرند و قابلیت گرمایش و سرمایش محلول را دارند.مبدل های صفحه ای به دلیل سطح تماس زیاد و راندمان بالا گزینه ای مناسب محسوب می شوند.
برای افزایش راندمان حرارتی میتوان از تلاطم در محلول توپ های پلاستیکی شناور برای جلوگیری از تبخیر و اتلاف انرژی و عایق بندی وان ها یا پشم شیشه یا یونولیت استفاده کرد. همچنین کنترل دمای محیط کارگاه و استفاده از تجهیزات ایمنی مانند کنترل دما کنترل سطح و تابلو برق استاندارد ضروری است.
در نهایت کنترل دقیق دما و انتخاب صحیح سیستم گرمایشی یا سرمایشی متناسب با نوع محلول حجم و شرایط کاری موجب صرفه جویی در انرژی افزایش طول عمر نجهیزات و بهبود کیفیت پوشش ابکاری می شود.